تعیین الگوی بهینه کشت با هدف پایداری منابع آب در دشت ارزوئیه؛ به کمک برنامه‌ریزی کسری فازی

پایداری منابع آب مهم‌ترین سهم را در وجود و دوام سامانه‌های کشاورزی دارد و به میزان زیادی وابسته به الگوی کشت محصولات زراعی است. در این مطالعه الگوی بهینه کشت دشت ارزوئیه، کرمان براساس داده‌های سال زراعی 1393-1392 با هدف پایداری منابع آب تعیین گردید. هدف از این پژوهش، پیداکردن الگوی کشت بهینه‌ای است که در آن درآمد ناخالص را به ازای هر مترمکعب آب حداکثر کند و با کاهش مصرف آب در رسیدن به کشاورزی پایدار کمک نماید. بدین منظور از روش برنامه‌ریزی کسری فازی استفاده گردید. در آخر با الگوی کشت فعلی و برنامه‌ریزی خطی مقایسه شد. نتایج نشان داد که الگوی بهینه کشت با استفاده از برنامه‌ریزی کسری فازی برای دستیابی به پایداری با الگوی کشت فعلی و برنامه‌ریزی خطی اختلاف زیادی دارد. همچنین با وجود کاهش بازده ناخالص کل در مدل برنامه‌ریزی کسری فازی، میزان بازده ناخالص در این نوع برنامه‌ریزی به ازای هر مترمکعب آب 10 درصد افزایش یافته است. این بدان معناست که حداکثرکردن بازده حاصل از کشت محصولات زراعی با رعایت پایداری منابع آب و حداقل‌کردن مصرف آب به نفع جامعه است.